علت بیماری پوست مرغی چیست؟علائم و انواع راه های درمان آن

علت بیماری پوست مرغی چیست؟علائم و انواع راه های درمان آن

27 فروردین 1403 writer توسط آموزش در:

بیماری پوست مرغی، یک مشکل پوستی خوش‌خیم است، اما به دلیل تاثیری که بر روی زیبایی می‌گذارد، ممکن است باعث آزار افراد شود. البته بسیاری از متخصصین به جای آنکه این وضعیت را یک بیماری تلقی کنند، آن را جز یکی از انواع پوست محسوب می‌کنند. به هر حال این وضعیت خوشایند همگان نیست و آنانی که به این بیماری مبتلا اند،در پی درمان آن هستند. باید بدانید که این عارضه درمان مشخصی ندارد، اما می‌توان آن را به شکل کامل، از بین برد. در این مقاله به بررسی علت، علائم و همچنین درمان پوست مرغی، می‌پردازیم. با ما همراه باشید!

 بیماری پوست مرغی چیست؟

بیماری پوست مرغی یک بیماری بی‌خطر و عارضه ژنتیکی پوستی است. این بیماری بر روی ظاهر افراد تاثیر گذاشته و ممکن است آن‌ها را آزار دهد. ضایعات پوستی در این بیماری معمولا در پشت بازو، روی گونه‌ها، دست‌ها و ران‌ها، ایجاد می‌شود، البته این به این معنا نیست که دیگر جاهای پوست، از این عارضه در امانند. از آن‌جایی که این بیماری، زمینه ژنتیکی دارد، بیماری شایعی است و در زنان بیشتر از مردان مشاهده می‌شود. در بعضی مواقع به دلیل تغییرات هورمونی در بارداری و یا نوجوانی این بیماری در افراد مشاهده می‌شود و در بعضی مواقع به وراثت‌های ژنتیکی باز می‌گردد. دلیل نامگذاری این بیماری به پوست مرغی، آن است، که فرد مبتلا به این بیماری، دارای پوستی ملتهب زبر و دانه دانه، شبیه به پوست مرغ، می‌شود. گاها بعضی از مبتلایان به این بیماری، دچار خارش پوست شده و التهاب و قرمزی زیادی را مشاهده می‌کنند.

علت بیماری پوست مرغی

دلیل اصلی پیدایش این عارضه، تجمع کراتین است. این پروتئین پوستی، با تجمع در منافذ پوست، بیماری پوست مرغی را به وجود می‌آورد. به بیان دیگر، کراتین در منافذ پوستی به دام می‌افتد و ورودی فولیکول‌های مو را می‌بندد و سبب ایجاد برجستگی‌های کوچک در آن ناحیه می‌شود. قابل ذکر است که نظریه قطعی، درباره بروز عارضه پوست مرغی و تجمع کراتین وجود ندارد و نمی‌توان به طور حتم این نظریه را اثبات کرد. همچنین برخی از پزشکان معتقدند، که این عارضه پوستی می‌تواند به بیماری‌های ژنتیکی و یا بیماری‌های پوستی مانند درماتیت اتوپیک برگردد. اگر به پوست شما آسیبی رسیده باشد، مانند سوختگی‌های خفیف و یا زخم‌های کوچک ممکن است، دچار این عارضه شوید. محصولات پوستی غیر مناسب نیز، از دیگر عوامل علت‌های ابتلا به این بیماری هستند.

علائم بیماری پوست مرغی

بیماری پوست مرغی، از آنجایی که یک بیماری پوستی است، علائم بسیاری دارد، که قابل مشاهده هستند. یکی از این علائم خشکی پوست است که می‌تواند منجر به پوست مرغی شود. خشکی پوست را همچنین می‌توان از دلایل اصلی ایجاد این عارضا دانست. لازم به ذکر است، که بیشتر راه‌های درمان این بیماری، همانطور که در ادامه ذکر خواهد شد، در پی جلوگیری از خشکی پوست، هستند. تغییر رنگ پوست، دیگر علامت بیماری پوست مرغی است. همچنین برجستگی‌های ریز و خشن پوستی، علامت دیگری است، که در بیماران مبتلا به پوست مرغی مشاهده می‌شود. گاهی اوقات نیز ممکن است، مبتلایان به این بیماری با تحریک پوست و خارش مواجه شوند. برجستگی‌ها در زمان خشکی هوا، مانند ماه‌های زمستان وخیم‌تر می‌شود. در بعضی از مبتلایان مشاهده می‌شود، که در قسمت‌های پاها، پشت بازوها و یا باسن، دچار خارش شدید می‌شوند. هنگامی که برجستگی‌ها، خارانده شوند، قرمزتر شده و بیشتر قابل مشاهده می‌شوند.

تشخیص بیماری پوست مرغی

 تشخیص این بیماری بر عهده پزشک متخصص است. پزشک متخصص این مشکل را بر اساس سوابق پزشکی و خانوادگی فرد و همچنین با معاینه فیزیکی تشخیص می‌دهد. عواملی مانند سن فرد، مناطقی که برجستگی‌ها ظاهر شده‌اند و ظاهر دانه‌ها، مواردی هستند، که در تشخیص بسیار مهم‌اند و پزشک متخصص از آن‌ها استفاده می‌کند.

درمان بیماری پوست مرغی

حال که درباره علائم و علل این بیماری صحبت کردیم، نوبت به راه‌های درمان آن می‌رسد. توجه داشته باشید که درست از راهکارها استفاده کرده و حتما نظر کارشناسان را درباره روش درمانی جویا شوید. پس از آنکه این بیماری تشخیص داده شد، با توجه به شدت آن، می‌توان دو راه درمانی خانگی و پزشکی را، توصیه کرد.

درمان خانگی بیماری پوست مرغی

درمان خانگی خود به چند مورد تقسیم می‌شود، شما می‌توانید بعد از بروز عارضه پوست مرغی، کارهای زیر را انجام دهید.

• توجه داشته باشید، که آب داغ، باعث خشکی و تحریک پوست می‌شود، به همین دلیل هنگام شستشوی پوست از آب ولرم استفاده کنید.
•   استحمام را بیشتر از ۱۰ دقیقه طول ندهید.
• استفاده موضعی از ویتامین A و قرص ویتامین E، از روش‌های درمان بیماری پوست مرغی است، این ویتامین‌ها باعث نرمی پوست شده و در درمان  موثرند.
• حتما در مقابل نور آفتاب، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
• از صابون‌های معطر، یا صابون‌هایی که پوست را خشک می‌کنند، استفاده نکنید!
• استفاده از لوسیون یا مرطوب کننده بدن، برای آبرسانی پس از شستشوی پوست، بسیار مهم است.
•  از لوازم بهداشتی مخصوص پوست خشک استفاده کنید.

روش‌های خانگی دیگری هستند، که می‌توانند باعث درمان پوست مرغی شوند. با این روش‌ها به راحتی می‌توان به درمان پوست مرغی در خانه رسید.

1. درمان پوست مرغی با سرکه سیب: خاصیت آنتی اکسیدانی سرکه سیب، می‌تواند پوست را آبرسانی و تغذیه کند. علائم بیماری پوسته مرغی با سرکه سیب کاهش یافته و سرکه سیب باعث آبرسانی و تغذیه پوست می‌شود. در این روش باید پنبه‌ای را به سرکه سیب آغشته کرده و بر نواحی زبر و متورم بمالید.
2. درمان پوست مرغی با جو دوسر: برای درمان پوست مرغی بدن، می‌توان از جو دوسر که پر از ویتامین و مواد معدنی است، استفاده کرد. برای اینکار باید جو دوسر را پودر کرده و برای آن که شکل خمیری بگیرد، آن را با آب مخلوط کنید. سپس این خمیر را روی مناطق مبتلا به پوست مرغی گذاشته و آن را بعد از نیم ساعت بشویید. همچنین استفاده از جو در غذاها هم، می‌تواند روش مناسبی باشد.
3. درمان پوست مرغی با روغن نارگیل: روغن نارگیل، حاوی ویتامین A است و باعث آبرسانی پوست می‌شود. همچنین این روغن به راحتی جذب پوست شده و برای درمان پوست مرغی بسیار موثر است. می‌توانید برای استفاده از این روش، روغن را روی پوست مالیده و چند دقیقه آن را ماساژ دهید.
4. درمان پوست مرغی با جوش شیرین: اگر به دنبال یک اسکراب طبیعی هستید، جوش شیرین گزینه مناسبی است؛ چرا که سلول‌های مرده پوست را از بین برده و باعث لایه‌برداری پوست می‌شود. با این کار ناحیه‌ای از پوست که دچار پوست مرغی شده، جدا می‌شود، سلول‌های جوان پوستی جایگزین آن می‌شوند. در این روش باید جوش شیرین را با آب مخلوط کرده تا حالت خمیری بگیرد. سپس آن را روی نواحی دچار عارضه پوست مرغی بگذارید و بعد از ۱۵ دقیقه آن را بشویید.
5.  درمان پوست مرغی با روغن بادام: این روغن خاصیت نرم کنندگی داشته و باعث تغذیه پوست می‌شود. استفاده از روغن بادام‌های شیرین و تلخ، عوارض و خشکی پوست را کم می‌کند. استفاده از این روش کار آسانی است، تنها باید روغن را به محل مورد نظر مالیده و منتظر باشید که جذب شود.
6.  درمان پوست مرغی با دستگاه بخور: یکی از روش‌های درمان پوست مرغی، استفاده از دستگاه بخور است؛ چرا که بخار موجب آبرسانی پوست شده و خشکی آن را کم می‌کند.
7. درمان پوست مرغی با آسپرین: از دیگر روش‌های درمان خانگی پوست مرغی، استفاده از قرص آسپرین به صورت موضعی است. این قرص می‌تواند تورم و قرمزی پوست را از بین برده و آن را صاف و نرم کند. در این روش نخست چند قرص آسپرین را پودر کرده و سپس آن را با آب ترکیب کنید، تا یک خمیر به دست بیاید. این خمیر را روی پوست مالیده و بعد از ۲۰ دقیقه آن را بشویید.

درمان پزشکی بیماری پوست مرغی

از درمان‌های پزشکی، زمانی استفاده می‌شود، که بیماری شدید باشد و روش‌های خانگی جوابگو نباشد. البته از آنجایی که روش‌های خانگی عموما زمانبر هستند، افراد برای دریافت نتیجه سریع‌تر از روش‌های پزشکی استفاده می‌کنند. روش‌های زیر، انواع روش‌های درمان پزشکی بیماری پوست مرغی هستند.

1.   درمان پوست مرغی با لیزر: لیزرها توانایی آن را دارند که التهاب‌ها و تغییرات رنگ پوست مربوط به پوست مرغی را هدف قرار دهند. همچنین می‌توانند به صاف شدن بافت پوست کمک کرده و مشکلات بافت پوست را حل کنند. البته این روش، ممکن است موجب ایجاد ناراحتی و درد خفیف در افراد شود.
2.   درمان پوست مرغی با کرم‌ها و داروهای تجویزی: بعضی اوقات متخصصان پوست، داروها و کرم‌های خاصی را برای مبتلایان به بیماری پوست مرغی تجویز می‌کنند. البته توجه داشته باشید که درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و کرم‌های تجویز شده، برای مرطوب نگه داشتن پوست استفاده می‌شوند. کرم‌هایی که مواد زیر را دارند عموما، مورد استفاده قرار می‌گیرند:

• آزلائیک اسید
• اسید لاکتیک
• آلفا هیدروکسی اسید
• اسید سالیسیلیک
•  اسید گلیکولیک

 همچنین توجه داشته باشید، که بعضی کرم‌ها، اثرات جانبی مثل قرمزی، خشکی و یا تحریک پوست دارند.

 پیشگیری از بیماری پوست مرغی

به هیچ وجه نمی‌توان انکار کرد، که پیشگیری بهتر از درمان است. برای آنکه دچار این بیماری نشوید، می‌توانید از چند نکته مهم پیروی کنید، تا به مشکل نخورید. توصیه‌های زیر، برای این منظور است:

• لبنیات، گلوتن و سویا این مشکل را بیشتر می‌کنند، از خوردن افراطی آن‌ها ممانعت کنید.
• سبزی‌جات و میوه‌های تازه برای پیشگیری از این بیماری مهم‌اند، از مصرف آنان غافل نشوید! 
•  از شوینده‌های ملایم، برای پاکسازی پوست استفاده کنید. نوشیدن به اندازه آب فراموش نشود!
•  از پوشیدن‌ لباس‌های بسیار تنگ و جذب خودداری کنید.
•  پوست خود را با کرم‌های آبرسان و مرطوب کننده، از خشکی دور نگه دارید.
• به طور منظم پوست خود را لایه برداری کنید.
• استفاده از لباس‌هایی با الیاف نخ، بسیار مهم است. مصرف ویتامین A فراموش نشود.

 سخن پایانی

بیماری پوست مرغی یک عارضه پوستی است. در این عارضه، پوست دچار التهاب و دانه‌های قرمز رنگی می‌شود، که پوست را شبیه به پوست مرغ می‌کند. هرچند بسیاری از متخصصان، این عارضه را یک بیماری ندانسته، اما برخی از مبتلایان به آن، در پی درمانش هستند. برای درمان پوست مرغی، می‌توان از روش‌های خانگی و پزشکی استفاده کرد. همچنین راه‌هایی برای جلوگیری و پیشگیری از مبتلا شدن به این عارضه وجود دارد، که بیشتر آن‌ها به جلوگیری از خشک شدن پوست، باز می‌گردد. در این مقاله هر آنچه را که لازم بود، درباره پوست مرغی بدانید، برایتان ذکر کردیم.

سوالات متداول

1.   چگونه بیماری پوست مرغی را درمان کنیم؟

مهمترین نکته در درمان بیماری پوست مرغی، جلوگیری از خشک شدن پوست است. استفاده از کرم‌های مرطوب کننده برای آبرسانی پوست و همچنین استفاده از موادی که جلوی خشک شدن پوست را می‌گیرند، بسیار مفید واقع می‌شوند.

2.   دلیل بیماری پوست مرغی چیست؟

دلیل اصلی پیدایش این عارضه، تجمع کراتین است. این پروتئین پوستی، با تجمع در منافذ پوست، بیماری پوست مرغی را به وجود می‌آورد. به بیان دیگر، کراتین در منافذ پوستی به دام می‌افتد و ورودی فولیکول‌های مو را می‌بندد و سبب ایجاد برجستگی‌های کوچک در آن ناحیه می‌شود.

3.   آیا پوست مرغی از بین می‌رود؟

پوست مرغی، معمولا به طور کامل از بین می رود. درمان ملایم پوست و استفاده از کرم های پوستی می تواند به کاهش علائم کمک کند.

خلاصه

• بیماری پوست مرغی، یک مشکل پوستی خوش‌خیم است، اما به دلیل تاثیری که بر روی زیبایی می‌گذارد، ممکن است باعث آزار افراد شود.
• بیماری پوست مرغی یک بیماری بی‌خطر و عارضه ژنتیکی پوستی است.
• دلیل نامگذاری این بیماری به پوست مرغی، آن است، که فرد مبتلا به این بیماری، دارای پوستی ملتهب زبر و دانه دانه، شبیه به پوست مرغ، می‌شود.
• دلیل اصلی پیدایش این عارضه، تجمع کراتین است.
• این پروتئین پوستی، با تجمع در منافذ پوست، بیماری پوست مرغی را به وجود می‌آورد.
• خشکی پوست، که می‌تواند منجر به پوست مرغی شود.
• پس از آنکه این بیماری تشخیص داده شد، با توجه به شدت آن دو راه درمانی خانگی و پزشکی، توصیه می‌شود.
• از درمان‌های خانگی، می‌توان به درمان با سرکه سیب، جو دوسر، روغن نارگیل، جوش شیرین، روغن بادام، دستگاه بخور و آسپرین اشاره کرد.
• درمان پزشکی، شامل درمان با لیزر و درمان با کرم‌ها و داروهای تجویزی است.